معنی خش کفل - جستجوی لغت در جدول جو

فرهنگ گویش مازندرانی

(خُ کَ فَ)

نام بستر عریض نهر شیر داربن به مازندران. (از مازندران و استرآباد رابینو بخش انگلیسی ص 69)

(خُ)

نان فطیر را گویند و آن نانی است که پیش برآمدن خمیر پزند. (برهان قاطع) (از آنندراج) (از انجمن آرای ناصری). خشکوا

(خُ سَ)

از کوههای دوهزار است بمازندران. (از مازندران و استرآباد رابینو بخش انگلیسی ص 153)

(خُ)

شاخه های خرد خشک و برگهای خشک درختی سبز. (یادداشت بخط مؤلف)

سرشاخه های خشک درخت

لاف زن، دروغگو، جای بوسه

خوش قول

هیزمی که یک سرش آتش گرفته باشد

خاکستر گرم، خاکستر زیر آتش

نوعی گردوی مرغوب که در گردوبازی از آن استفاده می شود

خطی که از اشیا زمین بر جای ماند

پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما